สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเราผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ
เรามีเรื่องว้าวุ่นใจค่ะ เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อวันที่29 กรกฎาคม2562
เริ่มเลยแล้วกันนะคะพอดีเรามีโอกาสเดินทางด้วยเที่ยวบินของสายการบินสีแดง
เที่ยวบินที่FD3187 เวลา16:30 จากจังหวัดนครศรีธรรมราชมาลงที่สนามบินดอนเมืองค่ะ
ตอนก่อนขึ้นเครื่อง เรารู้สึกสะดุดตากับคุณผู้ชายคนนึง ซึ่งเราก็ไม่เคยเจอกับเค้ามาก่อน
คุณผู้ชายคนนี้สะพายเป้ใบใหญ่ หิ้วกระเป๋าโน้ตบุ๊คตามแบบคนเดินทางทั่วไป
ครั้งแรก ที่เราเงยหน้าไปเจอเค้า สายตามันประสานกันพอดีค่ะ จึ้กแรก เราก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ปกติขึ้นมาเลย
แต่ก็ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร จนเวลาผ่านไป เรามีโอกาสเงยหน้าขึ้นไปอีก
(ตอนที่นั่งรอขึ้นเครื่อง ก็ก้มบ้าง เงยบ้าง เล่นโทรศัพท์บ้าง อะไรประมาณนี้ค่ะ) ก็รู้สึกตัวเองไม่ปกติเหมือนเดิม
เหมือนแบบต้องมองเรื่อยๆ ตอนนั้นเริ่มคิดแล้วว่า ตัวเองเป็นโรคจิตหรือเปล่า55
อาการไม่ปกติที่ว่า คืออาการว้าวุ่นใจค่ะ เห็นหน้าแล้วรู้สึกกระวนกระวาย จิตใจไม่สงบ รู้สึกใจเต้นผิดปกติ
ก็มีอาการแบบนั้น จนเค้าประกาศเรียกขึ้นเครื่อง
ในใจตอนนั้นก็คือ เออได้กลับบ้านแล้วคงไม่มีอะไรหรอก คิดมากบลาๆ
แต่ก็ยังก็เดินขึ้นเครื่องไปด้วยใจโหวงๆ แปลกๆเหมือนมีอะไรค้างคาอยู่นะคะ
จนกระทั่งถึงที่นั่งตัวเอง นั่งลงเรียบร้อย รอผู้โดยสารคนอื่นที่กำลังทยอยขึ้นเครื่องกันมา
และแล้ว....คุณผู้ชายคนนั้น!!! เค้ามาปรากฎตัวใกล้ๆที่ๆเรานั่งค่ะ ในใจคือตื่นเต้นมาก
เหมือนหัวใจจะหลุดออกมา55 เที่ยวบินนั้นมันเลยเป็นเที่ยวบินที่กระสับกระส่าย ตลอดระยะเวลา1ชั่วโมง20นาทีของเรา
ซึ่งเราเองก็ไม่รู้นะคะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเรา
แต่อยากบอกถึงคุณผู้ชายที่มากับเที่ยวบิน FD3187 นครศรีธรรมราช-ดอนเมือง ไฟลท์16:30 น.
แถวที่นั่ง17D ว่าคุณคือต้นเหตุที่ทำให้เราว้าวุ่น ใจนอนไม่หลับมาจนบัดนี้ค่ะ
มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ? T^T ตอนนี้เรามีความรู้สึกอยากจะเจอเค้าอีกครั้งค่ะ
เผื่อไอ้ความรู้สึกกระวนกระวายใจของเรามันจะหายไป5555
ดูเพ้อเจ้อใช่มั้ยคะ เราว่าถ้าเราได้เจอเค้าอีกครั้งเราคงจะทำอะไรไม่ถูก ตื่นเต้น กระสับกระส่ายเหมือนเดิมแน่ๆเลยค่ะ
เพื่อนๆเคยมีโมเม้นแบบนี้กับตัวเองบ้างมั้ยคะ มันกระชุ่มกระชวยหัวใจดีนะ เวลานึกถึง
โมเมนต์ว้าวุ่นใจ กับผู้ชายแปลกหน้าบนเครื่องบิน
เรามีเรื่องว้าวุ่นใจค่ะ เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อวันที่29 กรกฎาคม2562
เริ่มเลยแล้วกันนะคะพอดีเรามีโอกาสเดินทางด้วยเที่ยวบินของสายการบินสีแดง
เที่ยวบินที่FD3187 เวลา16:30 จากจังหวัดนครศรีธรรมราชมาลงที่สนามบินดอนเมืองค่ะ
ตอนก่อนขึ้นเครื่อง เรารู้สึกสะดุดตากับคุณผู้ชายคนนึง ซึ่งเราก็ไม่เคยเจอกับเค้ามาก่อน
คุณผู้ชายคนนี้สะพายเป้ใบใหญ่ หิ้วกระเป๋าโน้ตบุ๊คตามแบบคนเดินทางทั่วไป
ครั้งแรก ที่เราเงยหน้าไปเจอเค้า สายตามันประสานกันพอดีค่ะ จึ้กแรก เราก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ปกติขึ้นมาเลย
แต่ก็ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร จนเวลาผ่านไป เรามีโอกาสเงยหน้าขึ้นไปอีก
(ตอนที่นั่งรอขึ้นเครื่อง ก็ก้มบ้าง เงยบ้าง เล่นโทรศัพท์บ้าง อะไรประมาณนี้ค่ะ) ก็รู้สึกตัวเองไม่ปกติเหมือนเดิม
เหมือนแบบต้องมองเรื่อยๆ ตอนนั้นเริ่มคิดแล้วว่า ตัวเองเป็นโรคจิตหรือเปล่า55
อาการไม่ปกติที่ว่า คืออาการว้าวุ่นใจค่ะ เห็นหน้าแล้วรู้สึกกระวนกระวาย จิตใจไม่สงบ รู้สึกใจเต้นผิดปกติ
ก็มีอาการแบบนั้น จนเค้าประกาศเรียกขึ้นเครื่อง
ในใจตอนนั้นก็คือ เออได้กลับบ้านแล้วคงไม่มีอะไรหรอก คิดมากบลาๆ
แต่ก็ยังก็เดินขึ้นเครื่องไปด้วยใจโหวงๆ แปลกๆเหมือนมีอะไรค้างคาอยู่นะคะ
จนกระทั่งถึงที่นั่งตัวเอง นั่งลงเรียบร้อย รอผู้โดยสารคนอื่นที่กำลังทยอยขึ้นเครื่องกันมา
และแล้ว....คุณผู้ชายคนนั้น!!! เค้ามาปรากฎตัวใกล้ๆที่ๆเรานั่งค่ะ ในใจคือตื่นเต้นมาก
เหมือนหัวใจจะหลุดออกมา55 เที่ยวบินนั้นมันเลยเป็นเที่ยวบินที่กระสับกระส่าย ตลอดระยะเวลา1ชั่วโมง20นาทีของเรา
ซึ่งเราเองก็ไม่รู้นะคะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเรา
แต่อยากบอกถึงคุณผู้ชายที่มากับเที่ยวบิน FD3187 นครศรีธรรมราช-ดอนเมือง ไฟลท์16:30 น.
แถวที่นั่ง17D ว่าคุณคือต้นเหตุที่ทำให้เราว้าวุ่น ใจนอนไม่หลับมาจนบัดนี้ค่ะ
มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ? T^T ตอนนี้เรามีความรู้สึกอยากจะเจอเค้าอีกครั้งค่ะ
เผื่อไอ้ความรู้สึกกระวนกระวายใจของเรามันจะหายไป5555
ดูเพ้อเจ้อใช่มั้ยคะ เราว่าถ้าเราได้เจอเค้าอีกครั้งเราคงจะทำอะไรไม่ถูก ตื่นเต้น กระสับกระส่ายเหมือนเดิมแน่ๆเลยค่ะ
เพื่อนๆเคยมีโมเม้นแบบนี้กับตัวเองบ้างมั้ยคะ มันกระชุ่มกระชวยหัวใจดีนะ เวลานึกถึง